Over Blind Faith

Over ‘BLIND FAITH’, 2003, olieverf op linnen, 200x300cm

In 2002 maakte ik het werk ‘De Ironie’. De figuren op dat werk zijn o.a. ontleend aan krantenfoto’s van balletvoorstellingen. Het is in verhouding tot de hoogte een zeer breed werk wat het beeld een nevengeschikt karakter geeft zoals schrifttekens of woorden in een tekst.

Plusminus  een  jaar later begon ik aan ‘Blind Faith’. Het formaat is hoger zodat ik meer speelruimte kreeg en het geheel een wat meer polyfoon karakter. Er staan vijf dezelfde figuren op als op ‘De Ironie’. Drie ervan komen van een foto van een ballet van Anne Teresa De Keersemaeker, die toevallig zelf ook op ‘Blind Faith’ terecht is gekomen.

De robot/regisseur rechts op ‘De Ironie’ is op ‘Blind Faith’  vervangen door een Pinokkio die er ook nog terugkeert in een geheel andere gedaante in het midden van het werk waaromheen de figuren ieder hun dans uitvoeren. De robot heeft daar bovenop plaats genomen.

Die centrale Pinokkio is ontleend aan ‘Maquette Blockhead’ uit 2001, een model voor een chocoladen sculptuur van Paul Mc Carthy die er de Pinokkio van Walt Disney als voorbeeld voor nam. De rechtse Pinokkio is afgeleid van de pop die in iedere Italiaanse speelgoedwinkel te koop is.

Voorstellingen worden gerecycled, veranderen van betekenis, de dans ontwikkelt, zoekt steeds nieuwe steunpunten in de ongearticuleerde ruimte.

De hoekige doorlopende meander achter de figuren is samengesteld uit de letters van het alfabet maar zodanig dat ze nog nauwelijks te herkennen zijn.

Pinokkio als regisseur en afgod maakt steeds een lange neus, absurd en hooggestemd.